Het begrip Growth Mindset vs Fixed Mindset, houdt in dat de eerste overtuiging inhoudt dat je altijd kan leren en groeien, versus de tweede overtuiging die uitgaat van een grens aan het lerend vermogen die door de genen al is vastgelegd.
Bij studenten die vlak voor de start van de stages staan, is altijd een zekere spanning te constateren. Hoe zou het gaan, weet ik al genoeg, zal het ook leuk zijn, kan ik het wel?
Regelmatig tref ik in mijn rol als stagecoördinator ook studenten bij wie dat doorschiet naar faalangst. Studenten die ervan overtuigd zijn dat ze nu dan echt door de mand gaan vallen.
Met name deze studenten, die een fixed mindset hebben en spanning niet als nieuwsgierigheid ervaren, maar als verlammend, hoop ik te kunnen helpen met dit l het nieuwe model van de CanMEDS.
Hierin is niet per tien weken precies beschreven wat ze moeten bereiken om een voldoende te halen, maar wordt slechts geconstateerd hoe ver ze zijn na tien weken. Met die feedback kunnen ze dan accenten leggen voor de volgende periode. Het proces is belangrijker dan het resultaat, dat pas aan het eind van alle stages gehaald moet zijn. Dat geeft rust onderweg. Dat deze studenten hun eigen tempo en subdoelen kunnen bepalen (zelfregulatie) bevordert het vermogen tot leren. Daarmee hoop ik dat dit model een positief effect heeft op het kunnen bereiken van hun doelen, en daarmee op de self-efficacy en dus weer op het leereffect.
De cirkel is rond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten